Nationale voorleesdagen
Volgende week starten de Nationale Voorleesdagen. Om het voorlezen nog maar
eens onder de aandacht te brengen. En dat is nodig. Want wat blijkt? Slechts de helft van alle kinderen in Nederland krijgt wel eens een verhaaltje
voorgelezen. De andere helft komt dus alleen met voorlezen in aanraking op de
opvang of op school!
Dit kan toch niet, zo weinig! Wat doen kinderen dan voordat
ze naar bed gaan? Ik besluit een klein onderzoekje te houden onder mijn
vriendinnen (allemaal ervaringsdeskundigen).
Wat doen jouw kinderen voordat ze naar bed gaan?
Op deze vraag komen verschillende antwoorden. Onbetwiste nummer één is televisie kijken,
gevolgd door nog even zelf spelen of een spelletje op de i-pad…. En dan blijft
het even stil. “O ja, en een verhaaltje lezen doen we ook wel eens.” Gelukkig!
De vriendin die dit op tafel gooit krijgt direct bijval van een aantal
schuldbewust kijkende anderen “Ja, voorlezen natuuuurlijk! Dat is heel
belangrijk!”
Als we vervolgens doorpraten over de frequentie van dit voorlezen blijkt
het best lastig om dit ‘ouderwetse’ onderdeel regelmatig in de praktijk te
brengen.
Tegen kinderen praten, op ze reageren, benoemen wat je doet en voorlezen
stimuleert de taalontwikkeling. Dat weten we allemaal. Ondanks dat we steeds
minder voorlezen, vinden we taal zo belangrijk dat je het overal tegenkomt; de
overheid stelt subsidie beschikbaar om het taalniveau van pedagogisch
medewerkers op kinderdagverblijven te verhogen. Sla een willekeurig tijdschrift
over kinderen open en er wordt wel iets genoemd over het belang van voorlezen
en/of de taalontwikkeling. En nu ik betrokken ben bij de implementatie van
Piramide voor gastouders (een speel-leermethode van Cito) bij ViaViela, lees ik
dagelijks hoe belangrijk interactief voorlezen is en hoe je dat aanpakt.
Nu het onderwerp voorlezen op tafel ligt, blijkt dat de meeste vriendinnen vooral zaken als een grotere woordenschat of een beter taalbegrip noemen als voordeel van het voorlezen. Pas in tweede instantie komen aspecten als rust en ontspanning naar boven. Aha! Hier ligt dus nog werk voor mij!
Voorlezen schiet er dus weleens bij in omdat we ons niet beseffen dat het,
naast de taalontwikkeling, ook zorgt voor een moment van rust en ontspanning én
bijdraagt aan de (emotionele) veiligheid van kind(eren).
Emotionele veiligheid
… Met dit argument heb ik de volledige aandacht. Ze
weten het, ze snappen het en beter nog: iedereen belooft vol goede moed aan de
slag te gaan! Want samen met je kind iets doen wat zoveel oplevert, dat wil
toch iedereen!
Goed, iedereen weet het nu, voorlezen moet terug op de agenda! Het moet
weer hip worden! Misschien dat we allemaal een #voorleesselfie moeten posten om
het voorlezen weer even onder de aandacht te brengen……. Dan zie ik dit stukje maar
als de aftrap. Voor nu dan.